Jeśli prowadzisz własny biznes z pewnością zdążyłaś się już przekonać (i Twoja rodzina także), że prowadzenie własnej firmy pochłania zdecydowanie więcej czasu niż tradycyjna praca na etacie. Dlaczego tak jest? Postaram się odpowiedzieć w poniższym artykule!
Życie prywatne i zawodowe – jak pogodzić?
1) Większość rzeczy w swoim biznesie na początku robisz sama, ponieważ nie stać Cię na to, aby zlecić je ekspertom. Sama tworzysz posty do social mediów, ustawiasz reklamy na FB, nagrywasz wideo, wysyłasz mailing, projektujesz grafiki, obsługujesz klientów, robisz zdjęcia produktów, ogarniasz księgowość itd.
2) Wydaje Ci się, że to właśnie Ty, a nie nikt inny, najlepiej poprowadzisz swoją firmę ponieważ nikt tak jak Ty „nie czuje” tego biznesu.
3) Twoje produkty/usługi są mało znane na rynku i liczysz, że pracując kilka razy ciężej niż Twoja konkurencja, wkrótce będziesz mogła jej dorównać.
Jaki jest tego efekt? Po kilku lub kilkunastu miesiącach brania nadgodzin we własnym biznesie, który nie przynosi Tobie oczekiwanych zarobków, dopada Cię stres i wypalenie zawodowe. Stajesz się coraz bardziej sfrustrowana, zaczynasz wątpić w swoje siły, zastanawiasz się nad tym czy nie rzucić tego wszystkiego w cholerę i nie wrócić z powrotem na etat.
Znam to z autopsji. Jeszcze niedawno prowadząc Rozwijalnię Kobiet miałam podobnie.
3) Przekaż część zadań związanych ze swoim biznesem tym, którzy wykonają je lepiej i szybciej niż Ty.
Miałam z tym ogromny problem przez 4 lata prowadzenia swojej firmy. Wydawało mi się, że mnie na to nie stać, tak więc większość rzeczy w mojej firmie robiłam sama. Sama tworzyłam swoją pierwszą stronę internetową w konsekwencji czego nie miałam podpiętych automatycznych płatności (co wyglądało mało profesjonalnie), strona nie była dostosowana do SEO i pod kątem graficznym była daleka od ideału. Zmarnowałam na jej tworzenie i obsługę dziesiątki godzin, które mogłam przeznaczyć na czynności, które przyczyniłyby się do rozwoju mojej firmy np. sprzedaż moich usług. Zosia Samosia” przejawiała się też u mnie w innych sytuacjach, aż w końcu dojrzałam do tego aby niektóre z czynności zlecić komuś innemu a ja zajęłam się tym, na czym się znam najlepiej.
Przez ponad 3 lata prowadzenia swojej firmy „padałam na twarz” i „wypruwałam sobie żyły” (o czym wspominałam Tobie powyżej). Rok temu inaczej poukładałam własny biznes, zmieniłam swoje priorytety, skupiłam się na tym co dla mnie najważniejsze, ruszyłam z produktami online, zaczęłam cenić swój czas, nauczyłam się mówić NIE nowym propozycjom. Nie dlatego, że są niedobre, ale dlatego, że odciągają mnie od moich priorytetów.
W końcu też nauczyłam się odpoczywać i odpuszczać. Wbrew temu co czasem widać w social mediach, nie jestem ciągle na urlopie, sporo pracuję, ale robię to mądrzej niż dotychczas. Natomiast kiedy tylko mogę inwestuje pieniądze w to, aby doświadczać, a nie żeby gromadzić kolejne “niezbędne” rzeczy.
Jak Ty radzisz sobie z work-life-balance? Jakie masz sposoby na to, aby nie zwariować? Podziel się w komentarzu.
